Ben ik lui?
Soms denk ik dat ik heel lui ben en dan ben ik boos op mezelf
als ik nu eens wat harder zou werken, dan zou alles beter gaan
Ik geniet teveel, ik doe teveel de dingen die ik graag doe.
ik moet zwoegen en zweten, en hard gaan werken.
Ik doe niet genoeg.
Ken je dat?
En dan hoor je iemand zeggen,
als je op je luie reet blijft zitten zal er niets gebeuren
en het voelt alsof het tegen jou wordt gezegd.
Vooral als je zo van die dagen hebt dat het niet meezit
dat je niet vooruit geraakt en de ene pauze na de andere pakt
om dan weer verder te doen en toch te merken dat het niet lukt.
Maar het moet, het moet gewoon.
En dan is het echt zwoegen en hard labeur
zonder resultaat.
Zo leefde ik jaren.
Natuurlijk werpt dat zijn vruchten af.
Ik werkte hard, maar vaak onnodig hard,
soms moet je gas terug nemen.
Maar dat kan niet altijd, je laat het jezelf niet toe.
De mensen die naast jou staan willen resultaat
en hun ogen zijn enkel gericht op dat wat niet ok is
op alle steken die je laat vallen.
Ik heb net zo’n moment achter de rug.
Ik kan geen pauze nemen, ik kan niet op vakantie.
ik moet verder doen.
die ogen branden op mijn netvlies
en ik lees de gedachten.
"kind, wat ben jij allemaal aan het doen?
de winkel is niet in orde, hij moet dringend gekuist worden.
Er moet een nieuwe etalage in, je moet stukken maken
de winkel....
Op dit moment voelt de winkel als ijzeren boeien om me heen.
de ruimte is voor mij een portaal, de plaats waar je me kan bereiken
in de fysieke wereld. De energie zit goed, altijd
dat is mijn winkel, en hij red zich wel
dat is ook mijn winkel.
Ik zie hem als iets dat leeft, met me meegroeit en transformeert.
Maar hoe moet je dat uitleggen, mensen begrijpen het niet meer.
Dat is hier wel een bloemenwinkel hé
zonder bloemen dan, tenzij je ze bestelt.
Ik kan toveren met bloemen, maar daar heb ik nu geen tijd voor.
het is kalm en warm, verloren tijd en geld als ik me daar nu mee inlaat.
wat doe jij dan godganse dagen?
dat is nu de hamvraag?
waar leef jij van?
hoe kan jij alles betalen
ha ja.....
ik weet daar niet echt een antwoord op
ik leef in vertrouwen en doe wat mijn gevoel me zegt
en wat ik doe?
De winkel is open, en mensen kunnen komen, en dan bedien ik hen.
Er is elke dag eten en het huis wordt op orde gehouden
soms zelf gekuist.
Elke dag opnieuw herbeginnen, maar we zijn mensen en we moeten eten.
De wasmachine draait als het moet en dan wordt er ook gestreken.
Nu ben ik bezig met de boekhouding want die doe ik ook zelf
En om de drie maanden doe ik mijn aangifte.
Ik heb net nieuwe kasten laten komen voor mijn zaak,
die heb ik ook in mijn ééntje in elkaar gestoken
Ik ben er voor de mensen, een luisterend oor en mijn intuïtieve boodschappen,
een massa nieuwe programma’s leren kennen en uitgezocht hoe ze werken
Want ja ik heb net zelf 2 websites gemaakt.
Mijn online gebeuren heeft content nodig, veel waardevolle content.
Wat dat is?
Filmpjes die ik maak en dan bewerkt.
Geluidsopnamen die ik maak en dan bewerk.
Foto's die ik maak en bewerk en de quote die ik doorkrijg daarin verwerk
Ik ben aan het schrijven, voor mijn blogs
Nu elke dag één tekst.
En dan is er mijn workshop die ik helemaal zelf heb gemaakt,
filmpjes, teksten, werkbladen, in PDF bestanden, filmpjes op youtube
alles in mijn website, met de juiste links, verbonden met de emaillijst.
E-books, waar ik nog niet echt iets mee deed, maar klaar staan.
Programmeren zodat er elke dag een post komt op mijn sociale media
facebook, waar ik nu een profiel heb, 2pagina's, en 2 groepen.
als je daar niks post gaan die dood,
YouTube heeft regelmatig filmpjes nodig, soundcloud heeft zijn geluidsbestanden nodig
en aangezien instagram niet meer weg te denken is gaan we daar ook mee aan de gang.
LinkedIn is er ook en nog vele anderen..mijn content moet de wereld in zodat mensen me
kunnen vinden.
Soms heb ik het gevoel dat ik vecht en vecht en vecht....omdat ik moe wordt.
En dan gaat het niet meer.
Dan neem ik de ene pauze na de andere
en denk ik, wat ben ik een luie donder.
Maar dat ben ik niet.
Hoe de ogen ook mogen priemen, en minachting mag troef zijn..
ook al ben ik moe, ik geef niet op
nu niet, nooit
Ik geloof in wat ik doe
En ik ga door tot de laatste snik,
omdat ik geloof dat het universum mij steunt
in alles wat ik doe
en omdat ik geloof dat alles wat ik doe
me zal lonen
1000x1000x1000maal
Dat is mijn vaste overtuiging
ik ga niet stoppen één meter van het goud
ik ben nu alleen,
maar niet voor lang meer,
hou mij maar in ‘t oog.
Dit is mijn kinderdroom
mijn toverstokje zal werken.
ik zal blijven met grote ogen verwondert kijken
want ik leef in een sprookje.
Dat kan niemand nu begrijpen,
zij zien niet wat ik zie.
Zij voelen niet wat ik voel.
En als je denkt dat ik gek ben
veel wijze geesten liepen op de rand
maar zijn nadien geprezen voor wat ze deden.
Ik wil de wereld beter maken
ik wil de mensen wakker maken
ik wil de mens leren wat gelukkig zijn is
ik wil de mens leren dat zijn gedachten de sleutel zijn
ik zal hen de deuren tonen waar deze sleutel op past.



