Je eigen tempo Vs Ratrace
Op het moment dat we geboren worden
begint de ratrace.
De mama’s gaan met de baby naar de weeg.
Er is een curve waar elk kind moet tussen blijven.
Moeders worden op de vingers getikt
als het kind niet genoeg bijkomt.
Er ontstaat een soort paniek als het rechtzitten,
rechtstaan en alle andere vooruitgang
niet volgens het boekje verloopt.
Al snel merk je dat jouw kind niet groeit en evolueert zoals het moet.
Een bezoek aan de dokter wordt dan ook geadviseerd.
Het gaat zo steeds door,
de kleuterklas en het lager onderwijs zijn voor vele kinderen een hel.
Die kleine mensjes zijn niet lief met jou als je anders bent.
Daar begint het.
Het onderscheid van ras, uitzicht, niet zo slim, andere taal enz…
Het systeem
Al wat er toen is ingepompt zit dat er vandaag nog steeds.
In het onderwijs is er een stramien.
We beginnen samen en we eindigen samen.
Met andere woorden een afvalrace.
Als je niet mee kan stop je beter.
De beste zijn is waar je voor gaat.
Zij krijgen de voorkeursbehandeling.
Convertatie
“Waarom ben jij niet de beste?”
“Er kan er maar één de beste zijn!”
“Wablieft?”
“Ja, ik kom op de tweede plaats.”
“Waarom denk jij dat?”
“Die ander is mooier, sneller, beter dan ik.”
“Dat zijn jouw woorden.
Dat is waar jij van overtuigd bent en gelooft.”
Misschien heb jij gewoon wat meer tijd nodig.
Misschien wil jij het anders dan jouw leraars.
Heel zeker is dat jij uniek bent.
Het anders gaat doen dan de nummer één.
Anders wil niet zeggen slechter.
Anders is anders.
Op jouw manier en in jouw tempo.
Het zullen enkel jouw gedachten zijn die jou maken tot tweede rang burger.
Net niet goed genoeg.
Jij bent dat gaan geloven en je gedraagt je ernaar.
Niet jouw schuld.
De schuld van de maatschappij.
Underdog.
Je vindt een partner die net als jij is (soort zoekt soort)
Je begint het leventje zonder veel uitschieters.
Dat is wat je leerde en steeds hoorde.
Je gaat het nooit ver schoppen.
Je bent al blij dat een partner je de moeite genoeg vond.
Kinderen uit dit gezin gaan vaak dezelfde kant op.
Hier in het westen lukt het nog om uit je sociale laag op te groeien.
In sommige delen van de wereld bepaald de wet,
dat je daarin blijft voor heel je leven.
We hebben dus de vrijheid
Van denken en geloven wat we willen.
Wie ben jij?
Wie wil je zijn?
Wat ga jij worden?
En welke excuses gebruik jij?
Om niet die persoon te zijn die je wil zijn?
